Met dank aan Lex en Marijke Fluitman voor deze bijdrage.

Het betreft een dagwandeling. Ook als je uit Pigadia vertrekt is dat makkelijk te doen. Wel een beetje bij tijds vertrekken, laten we zeggen 09.00 a 09.30 's-morgens. Je hebt dan echt alle tijd om ook onderweg te stoppen, te kijken en plaatjes te maken. In een normaal tempo, af en toe zitten e.d., loop je in ongeveer 1 uur drie kwartier heen; en ongeveer dezelfde tijd terug; zeg maar 3 a 3,5 uur in totaal.

De trip er naar toe, met de jeep over de ongeasfalteerde weg van Spoa naar Olympos en vanaf daar over goede asfaltwegen door naar Avlona is al een geweldige belevenis. Hoe dichter je bij Avlona komt, hoe stiller het wereldje wordt waarin je vertoeft. Je waant je op een plek, waar voor ons bekende zaken als stress, menigten mensen en kleine criminaliteit niet voorstelbaar zijn. Heerlijk, wat een oase van rust. Je komt met de jeep nauwelijks door de paar straatjes (zo smal), om naar het kleine dorpspleintje te rijden. Daar tref je waarschijnlijk wel iemand die je enthousiast tegemoet treedt en als het ware weet wat je er komt doen. In ons geval, werd driftig gewezen welke richting we moesten gaan om naar Vroukounda te wandelen. Afhankelijk van de conditie van de benen, zal de een goede bergschoenen nodig hebben en de ander wat eenvoudiger schoeisel. Ik denk dat het verstandig is, te kiezen voor de eerste optie omdat er best een paar ruige stukken tussen zitten. En halverwege terug, vanwege problemen, zou jammer zijn. Sandalen is sowieso af te raden. Het is een prachtige en bijzondere wandeling, eindigend op een plateau (waarop zich een opgraving bevindt) grenzend aan die immens grote turquoise gekleurde Oostelijke Middellandse zee. Als je daar samen zo zit, met een stilte die klinkt als de mooiste muziek in je oren, sla je automatisch aan het denken: "Dat het daar eeuwig zo mag blijven". Wil je ook de wandeling van Avlona naar Tristomo doen, dan moet je rekenen met een of - afhankelijk van het tempo en aantal pauzes - twee overnachtingen.